Josif Brodski, Меня упрекали за все, окромя погоды.../ I've been reproached for everything save the weather... / Oprócz pogody, łajano mnie chyba o wszystko...

Меня упрекали во всем окромя погоды,
и сам я грозил себе часто суровой мздой.
Но скоро, как говорят, я сниму погоны
и стану просто одной звездой.

Я буду мерцать в проводах лейтенантом неба
и прятяться в облако, слыша гром,
не видя, как войско под натиском ширпотреба
бежит, преследуемо пером.

Когда вокруг больше нету того, что было,
Не важно, берут вас в кольцо или это - блиц.
Так школьник, увидев однажды во сне чернила,
готов к умножению лучше любых таблиц.

И если за скорость света не ждешь спасибо,
то общего, может быть, небытия броня
ценит попытки ее превращенья в сито
и за отверстие поблагодарит меня.

(1994)

Georgia O'Keeffe, Starlight night, 1917

Taps (translated by author)

I've been reproached for everything save the weather
and in turn my own neck was seeking a scimitar.
But soon, I'm told, I'll lose my epaulets altogether
and dwindle into a little star.

I'll twinkle among the wires, a sky's lieutenant,
and hide in clouds when thunder roars,
blind to the troops as they fold their pennant
and run, pursued by pen, in droves.

With nothing around to care for, it's of no import
if you are blitzed, encircled, reduced to nil.
Thus wetting his dream with the tumbled ink pot,
a schoolboy can multiply as no tables will.

And although the speed of light can't in nature covet
thanks, non-being's blue armor plate,
prizing attempts at making a sifter of it,
might use my pinhole, at any rate.
(1994)


***

Oprócz pogody, łajano mnie chyba o wszystko,

i sam narażałem się nieraz na srogą karę.

Lecz wkrótce, jak to się mówi, zdejmę dystynkcje

i pojedynczą gwiazdą zostanę.

Będę mrugać w przewodach – porucznik nieba -

i, skoro zagrzmi, chować się za chmury,

nie widząc, jak wojsko cofa się przed zalewem

tandety, ścigane przez pióro.

Gdy dookoła tego, co było, już nie ma,

nie jest istotne, czy to najazd czy oblężenie.

Tak uczeń, po pierwszej zmazie atramentem,

jest lepiej od tablic gotów do mnożenia.

I chociaż prędkości światła nie chodzi o wdzięczność,

może przynajmniej pancerz wspólnego niebytu

doceni starania, żeby go w sito przemienić,

i z mojego otworu zrobi użytek.