W. H. Auden, For the time being

Maria

Zamknij swe jasne oczy, którym muszą moje
Grozić czujnością; bezpieczny w jej cieniu
Ukryj się od mej troski, czegoż się dowiesz
Oprócz strachu z mego czułego spojrzenia?
Miłość potwierdzi tylko im bardziej się zaprze.
Oczęta zawrzyj.

Śpij. Co poznałeś w łonie, które cię nosiło,
Oprócz trwogi, której nie ma u Ojca twego?
Śpij. Cóż może ciało, co ci dałam, czy miłość
Matczyna – tylko cię odwieść od woli Jego?
Czemu to ja mam uczyć płaczu Jego Syna?
Śpij, dziecino.

Śnij. W ludzkich snach ziemia się wznosi ku Niebu,
Gdzie nie trzeba się modlić i być opuszczonym.
W pierwszych godzinach życia tu, czyś już wybór
Zrobił, jaka śmierć będzie ci sądzona?
Jak prędko w Drogę przez mękę wyruszysz?
Śnij póki możesz.

O shut your bright eyes that mine must endanger
With their watchfulness; protected by its shade
Escape from my care: what can you discover
From my tender look but how to be afraid?
Love can but confirm the more it would deny.
Close your bright eye.

Sleep. What have you learned from the womb that bore you
But the anxiety your father cannot feel?
Sleep. What will the flesh that I gave you do for you,
Or my mother love, but tempt you from His will?
Why was I chosen to teach His Son to weep?
Little one, sleep.

Dream. In human dreams earth ascends to Heaven
Where no one need pray nor ever feel alone.
In your first few hours of life here, O have you
Chosen already what death must be your own?
How soon will you start the Sorrowful Way?
Dream while you may.