'One infallible symptom of greatness is the capacity for double focus', W. H. Auden

According to the Oxford Dictionary 'parable' means 'any saying or narration in which something is expressed in terms of something else'. 'Also,' it adds, 'any kind of enigmatical or dark saying.' This should certainly cover the whole range of my specimens from the Faerie Queene, which Spenser himself described as a 'dark conceit', to the Ancient Mariner, Waiting for Godot, Pincher Martin or the poems of Edwin Muir. Within this range there will naturally fall some works that can be labelled with my discarded words and can be correctly described, in whole or in part, as allegories, fantasies and so on. But, to counter the 'dark saying' of the dictionary, I should like to anticipate some of my later remarks and state baldly here that one very valuable kind of parable, and particularly so today, is the kind which on the surface may not look like a parable at all. This is a kind of double-level writing, or, if you prefer it, sleight-of-hand. It has been much used by poets and one could make out a case that all worthwhile poetry involves something of the sort.

Louis MacNeice, The variety of parable.

Według Słownika Oksfordskiego, przypowieść to "każda wypowiedź lub narracja, w której jedna rzecz jest wyrażona za pomocą innej, a także każdy rodzaj enigmatycznej lub zawiłej wypowiedzi." To, z całą pewnością, można odnieść do wszystkich moich przykładów, od Królowej Elfów, którą sam Spenser opisał jako "zawiły koncept", przez Dawnego żeglarza, Czekając na Godota, Pincher Martin, aż do wierszy Edwina Muira. Do tego szeregu naturalnie włączą się utwory, do których można zastosować odrzucone przeze mnie określenia i które mogą być słusznie nazwane, w części lub w całości, allegoriami, fantazjami i tak dalej. Jednak, gwoli przeciwstawienia się "zawiłej wypowiedzi" ze słownika, muszę, poprzedzając niektóre moje dalsze uwagi, wysunąć śmiałe stwierdzenie, że bardzo cennym rodzajem przypowieści, szczególnie obecnie, jest taka przypowieść, która na pozór wcale nie wydaje się przypowieścią. Jest to rodzaj dwupoziomowego pisarstwa, lub, jak kto woli, kuglarstwa. Jest często używany przez poetów i zaryzykuję stwiedzenia, że każda wartościowa poezja ma w sobie coś z tego.