Марина Цветаева, Легкомыслие

Легкомыслие! — Милый грех, Милый спутник и враг мой милый! Ты в глаза мои вбрызнул смех, Ты мазурку мне вбрызнул в жилы. Научил не хранить кольца, — С кем бы жизнь меня ни венчала! Начинать наугад с конца, И кончать еще до начала. Быть, как стебель, и быть, как сталь, В жизни, где мы так мало можем... — Шоколадом лечить печаль И смеяться в лицо прохожим! 3 марта 1915

Lekkomyślność! – Mój miły grzech;

Towarzyszko i wrogu miły!

W oczy moje wpuściłaś śmiech

rytm mazurka wpuściłaś w żyły.

Twa nauka: obrączkę zbyć,

Komukolwiek mnie życie zaślubi.

Zacząć tam, gdzie koniec ma być,

Kończyć nim początek nastąpi.

Być jak trzcina i być jak stal

W życiu, w którym tak mało ważę...

- Czekoladą zagryzać żal

Oraz śmiać się przechodniom w twarze.