Dear Mr. G!

Goethe was an extremely complicated character, in most Englishmen and Americans at least, he arouses mixed feelings. Sometimes one feels that he is a pompous old bore, sometimes that he is dishonest old hypocrite or, as Byron said, "an old fox who won't leave his hole and preaches a fine sermon from inside it". Yet, grumble as one may, one is forced in the end to admit that he was a great poet and a great man. Moreover, when I read the following anecdote:

Goethe suddenly got out of the carriage to examine a stone and I heard him say: "Well, well! how did you get there? - a question which he repeated...

I find myself exclaiming, not "Great Mr. G!" but "Dear Mr. G!"

W.H. Auden, Mr. G. (Goethe: Conversations and encounter. Edited and translated by David Luke and Pobert Pick)

Goethe był bardzo skomplikowaną postacią, która wzbudza mieszane uczucia, pzynajmniej u większości Anglików i Amerykanów. Czasem jest postrzegany jak stary, pompatyczny nudziarz, czasem jak stary niecny hypokryta, lub, jak powiedział Byron, "stary lis, który nie opuszcza swej nory i prawi stamtąd piękne kazania". Jednak, jakkolwiek by człowiek narzekał, ostatecznie musi uznać, że Goethe był wielkim poetą i wielkim człowiekiem. Co więcej, gdy przeczytałem następującą anekdotę:

Goetze nagle opuścił powóz, żeby obejrzeć kamień i usłyszałem: "No, no, jakżeś ty się tu znalazł?" - było to pytanie, które powtarzał...

nie zawołałem: "Wielki Panie G!" tylko "Kochany Panie G!"