На бледно-голубой эмали,Какая мыслима в апрелеБерезы ветви поднималиИ незаметно вечерели.Узор отточенный и мелкий,Застыла тоненькая сетка,Как на фарфоровой тарелкеРисунок, вычерченный метко, —Когда его художник милыйВыводит на стеклянной тверди,В сознании минутной силы,В забвении печальной смерти.
***
Na emalii blado-niebieskiej,Co w kwietniu jest do pomyśleniaWznosiły brzozy swe gałęzie,Zmierzchając niezauważenie.Wzór drobny, wycyzelowanyZastyga siatka delikatna,Jak na talerzu z porcelanyRysunek nakreślony trafnie,Gdy go odtwarza malarz miłyWiernie na szklanym firmamencie,
Świadomy momentalnej siły,
Niepomny nieszczęśliwej śmierci.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz